Αν και με μια μικρή καθυστέρηση αναφορικά με τη γιορτή του πατέρα το ακόλουθο ποίημα αξίζει να ειπωθεί και να αφιερωθεί σε όλους αυτούς τους πατεράδες, που αγαπάμε πολύ και είναι πολύτιμοι για τον καθένα από εμάς.
Πολλά χρωστώ σε σένανε γλυκιέ μου πατερούλη
Από μικρή μου στάθηκες σαν να’σουνα Θεούλης
Τέτοιος πατέρας πουθενά δεν βρίσκεται στον κόσμο
Εχεις περίσσια αρχοντιά, φροντίδα και συμπόνια
Ραίνουν λουλούδια σαν περνάς όλοι που σε γνωρίζουν
Από αγάπη και χαρά τρέχουν και σε καλωσορίζουν
Στην αγκαλιά σε σφίγγουνε και από χαρά δακρύζουν.
Πλούταρχος Στρατής
